Wyliczanie zasobów.

Czym są zasoby nie muszę chyba nikomu tłumaczyć, w tej poradzie pokażę jak wyliczyć zasoby. Skupię się na wyliczaniu zasobów według typu i nazwy zasobu, bo to jest tutaj w zasadzie najważniejsze, szczególnie jeżeli chce się poddać jakieś zasoby edycji, ale o edycji zasobów w innej poradzie.
Do wyliczania zasobów według typu służy funkcja: BOOL EnumResourceTypes (HMODULE hModule, ENUMRESTYPEPROC lpEnumFunc, LONG_PTR lParam); a do wyliczania zasobów na podstawie nazwy służy funkcja: BOOL EnumResourceNames(HMODULE hModule, LPCTSTR lpszType, ENUMRESNAMEPROC lpEnumFunc, LONG_PTR lParam); łącząc ze sobą te dwie funkcje otrzymamy jako wynik spis zasobów według typu z przypisanymi do każdego typu nazwami zasobów. Jeżeli ktoś korzystał z programu Resource Hacker to zauważył tam na pewno po lewej stronie drzewo zasobów, to drzewo to obiekt typu TTreeView.
Pokażę tutaj jak zrobić dokładnie takie samo drzewo zasobów, czyli należy umieścić na formularzu obiekt TreeView1. Zanim zaprezentuję kod, trochę wyjaśnień.
W plikach zasobów np.*.EXE i w bibliotekach np.DLL występuje wiele rodzajów zasobów, a funkcje wyliczą tutaj wszystkie zasoby, więc w zasadzie wszystko co znajduje się w takim pliku jest zasobem, a więc wszelkie kursory i ikony, nie tylko te dodane np. przez Ciebie do programu w postaci zasobów, ale również te występujące w komponentach dodanych przez program.
Funkcje wyliczą wszystkie zasoby, a niektóre typy i nazwy zasobów będą posiadały tylko numer i tak np. typ zasobu o numerze 1 oznacza Cursor i jest to typ zasobu RT_CURSOR itp. Jak więc widać funkcje wyliczające nie zwracają nazwy typu zasobu, lecz jego numer w tablicy zasobów, za wyjątkiem pewnych szczególnych typów jak np. "WAVE". Jeżeli chcemy, żeby funkcje zwracały nazwy zamiast numerów, no to trzeba je wyposażyć w odpowiedni kod tłumaczący. Ja zawrę tutaj tylko te najbardziej oczywiste nazwy typów zasobów, a pozostałe będę reprezentowane przez numer.
Przedstawiam kompletny kod wyliczający zasoby:

Na zakończenie jeszcze przykład wyliczania zasobów określonego typu, do tego celu trzeba trochę zmodyfikować funkcję EnumTypesFunc:

...powrót do menu. 

Edycja zasobów (modyfikacja, usuwanie, wstawianie).

Edycja zasobów jeszcze na etapie programowania jest zadaniem banalnie prostym, dlatego ta porada jest o tym jak edytować zasoby w plikach zasobów np. *.EXE, *.DLL, bez udziału kompilatora, czyli w plikach już skompilowanych z poziomu własnego programu. Zaznaczę tutaj od razu, że program edytujący zasoby, nie może edytować sam siebie, czyli mówiąc jeszcze prościej działający program, uruchomiony, czyli aktywny proces nie może zmienić nic w swoim własnym pliku, dzieje się tak dlatego, że nie można nic zmieniać w aktywnym procesie, a każdy uruchomiony plik *.exe staje się aktywnym procesem, więc program edytujący zasoby nie zmieni nic nie tylko we własnym pliku (*.exe), ale również nie będzie w stanie tego zrobić w żadnym innym uruchomionym pliku *.EXE.
Do edycji zasobów służy funkcja UpdateResource pobierająca sześć argumentów, i tak pierwszy w kolejności to uchwyt do pliku zawierającego zasoby, które chcemy zmienić, drugi to typ zmienianego zasobu, trzeci to nazwa zasobu, czwarty to identyfikator języka zasobu, który chcemy zmienić, piąty to wskaźnik do zasobu który zamieni zamieni oryginalny zasób w pliku, a szósty to rozmiar tego zasobu. Funkcja UpdateResource działa w połączeniu z dwiema innymi funkcjami BeginUpdateResource, która zwraca uchwyt do pliku zawierającego zasoby, które będziemy edytować i EndUpdateResurce kończąca dokonywanie zmian w pliku z zasobami i zapisująca te zmiany. Zapisująca, gdyż funkcja UpdateResource dokonuje zmian tylko w pamięci, a dopiero wywołanie funkcji EndUpdateResource dokonuje tych zmian w pliku.
Zasób który chcemy podmienić w pliku zasobów trzeba wczytać do pamięci, gdyż nie można go od razu "władować" do pliku, dlatego należy stworzyć obiekt klasy TMemoryStream wczytując do niego podmieniany zasób. Co do identyfikatora języka zasobu (dotyczy tylko niektórych typów zasobu), to trzeba podawać prawidłowy identyfikator języka, natomiast jako sublanguage można podać SUBLANG_DEFAULT o ile dany język nie ma jakiejś swojej odmiany, w przykładzie podałem dane neutralne

Tablice Language i SubLanguage:

Nie wszystkie zasoby można jednak w tak prosty sposób modyfikować, działa to bez problemu na bitmapach i zasobach typu WAVE, ale np. z ikonami i kursorami są już problemy, tutaj wymagana jest specjalna technika o której nie będzie w tej poradzie.
Funkcja UpdateResource pozwala również na dodawania nowych zasobów, wystarczy podać typ zasobu i nazwę zasobu której nie ma w pliku zasobów, a taki zasób zostanie dodany. Jeżeli chcemy usuwać zasób to jako piąty parametr funkcji UpdateResource podajemy wartość NULL, a jako szósty 0, oczywiście trzeba podać istniejący typ zasobu i nazwę,

...powrót do menu. 

Komedy: Pokaż pulpit, Właściwosci Paska Zadań itp...

Tym razem pokażę kod na wywoływanie komendy Pokaż pulpit, która jest chyba wszystkim użytkownikom Windows dobrze znana. W celu wywołania tej komendy trzeba się podłączyć do biblioteki Shell32.dll, a można to zrobić poprzez utworzenie obiektu klasy IShellDispatch4, a żeby to było możliwe trzeba włączyć do pliku źródłowego do sekcji include bibliotekę shlobj.h. Biblioteka ta ma jednak to do siebie, że wywołuje liczne błędy, dlatego na samym początku pliku źródłowego trzeba dodać definicję NO_WIN32_LEAN_AND_MEAN.
Niżej przedstawiam kompletny kod na wywołanie polecenia Pokaż pulpit w zdarzeniu OnClick przycisku Button1:

Po naciśnięciu przycisku Button1 wszystkie okna zostaną zminimalizowane, problem jednak w tym, że okno naszego programu również, a żeby je ponownie przywrócić na pulpit hurtem, czyli wszystkie na raz, trzeba ponownie wywołać ten kod, ale skoro nasze okno jest zminimalizowane, to żeby nacisnąć na Button1 musimy je przywrócić i tutaj jest problem, ponieważ po ponownym kliknięciu na Button1 nasze okno znów zostanie zminimalizowane, a pozostałe okna nie zostaną przywrócone. Można obejść ten problem poprzez minimalizację naszego programu do paska zadań, za pomocą komponentu TTrayIcon i przypisaniu do niego PopupMenu z poleceniem Pokaż pulpit, wtedy gdy klikniemy prawym klawiszem myszy na ikonie naszego programu to pokaże się menu z którego będzie można wybrać polecenie pokaż pulpit.
Trochę to skomplikowane, ale jest prostszy sposób, zamiast minimalizacji wszystkich okien za pomocą funkcji ToggleDesktop(), można je zminimalizować używając funkcji MinimizeAll(), a przywrócić za pomocą funkcji UndoMinimizeAll():

Klasa IShellDispatch4 pozwala na wiele więcej można np. przywołać okno Właściwości Paska zadań i Menu Start: pShell4->TrayProperties();
Kilka innych komend:
    CascadeWindows()        -    rozmieszcza kaskadowo okna na pulpicie
    FileRun()                         -    wyświetla okno Uruchom (menu Start - Uruchom)
    FindComputer()              -    uruchamia okno wyszukiwania komputera
    FindFiles()                      -    uruchamia okno wyszukiwania plików
    SetTime()                       -    uruchamia okno Właściwości data i godzina
    ShutdownWindows()     -    przywołuje okno Zamykanie systemu Windows

...powrót do menu. 

Zmiana wyglądu dymka podpowiedzi (HINT)

Do zmiany wyglądu, czyli np. koloru, obramowania, stylu i rodzaju czcionki dymka podpowiedzi tzw. Hint służy klasa specjalna HintWindowClass, jednak skorzystanie z tej klasy wymaga stworzenia innej klasy dziedziczącej po klasie THintWindow, dlatego też musimy najpierw stworzyć taką klasę.
Tworzymy nowy projekt, a następnie z menu File | New | Unite, zapisujemy nowo utworzone pliki *.cpp i *.h pod dowolną nazwą w katalogu z projektem, np. pod nazwą Hintclass.*. Jeżeli pliki nie zostały automatycznie dodane do projektu to wybieramy z menu Project | Add to project i włączmy do projektu plik Hintclass.cpp, a w pliku nagłówkowym głównego formularza programu umieszczamy wpis #include "Hintclass.h".
Teraz przechodzimy do pliku Hintclass.h i tworzymy nową klasę, ja nadałem jej nazwę TBlackHint, lecz nazwa jest dowolna:

Następnie przechodzimy do pliku Hintclass.cpp i umieszczamy w nim taki kod:

W konstruktorze klasy definiujemy takie parametry jak np. krój czcionki, kolor rozmiar, styl itp. W zdarzeniu Paint określamy wygląd dymka, jak np. kolor, rozmiar i położenie tekstu, możemy sobie tutaj dowoli kombinować, ja w przykładzie zdefiniowałem czarne tło z pomarańczową ramką i białą czcionką. W funkcji ActiveHint określamy położenie dymka podpowiedzi na ekranie w odniesieniu do kursora i na początek proponuję nie zmieniać nic w tym kodzie, bo dymek może się wcale nie wyświetlić, lub pokaże się w zgoła nieoczekiwanym miejscu.
Gdy pliki z klasą są już gotowe i włączone do projektu, w pliku źródłowym głównego formularza  w konstruktorze klasy, aktywujemy nowy Hint:

...powrót do menu. 

Otwieranie plików powiązanych z programem zawsze tylko w otwartym programie.

Niniejsza porada stanowi uzupełnieni porady: powiązanie własnego typu pliku z własny programem. W tamtej poradzie zostało pokazane jak można otworzyć plik we własnym programie korzystając z funkcji ParamStr. Przedstawiony tam sposób ma jednak dość poważny mankament, jeżeli już otworzymy w naszym programie jakiś plik i klikniemy na innym pliku powiązanym z naszym programem, to oczywiście taki plik otworzy się w naszym programie, a dokładnie rzecz biorąc w kolejnej kopii naszego programu, a nie w już uruchomionym programie, czyli za każdym razem gdy będziemy otwierać nowy plik to będzie się jednocześnie uruchamiała nowa kopia naszego programu.
W tej poradzie pokażę jak to zmienić i otwierać nowe pliki w już otwartym programie, bez uruchamiania kolejnych kopii, czyli zawsze w jednej kopii. Mechanizm opiera się na utworzeniu mutexu uniemożliwiającemu utworzenie kopii programu, oraz na wysłaniu do już otwartego programu komunikatu zawierającego polecenie uruchomienia pliku.
Początek jest trochę nietypowy, gdy już utworzymy nowy projekt wybieramy z menu Project | View source, wyskoczy na strona z mniej więcej taką zawartością:

I to właśnie tutaj dokonujemy drobnych modyfikacji, wstawiając mutex i funkcje odpowiedzialne za wyszukanie otwartego już okna naszego programu w oparciu o nazwę klasy naszego programu. Tutaj kilka wyjaśnień, mutex to dowolna jednoczłonowa nazwa zawierająca tylko liczby i litery języka angielskiego, nazwa ta musi być niepowtarzalną, czyli niespotykana w innych programach. Druga rzecz to nazwa klasy naszego programu, również musi być niepowtarzalna jeżeli nasz program ma być prawidłowo odnaleziony. Nazwa klasy programu, to nazwa okna głównego programu, czyli załóżmy że nasze okno główne nazywa się Form1, nazwa klasy będzie wtedy TForm1. Żeby uniknąć błędu polegającego na powtarzaniu się klas programów w systemie, o co nie trudno jeżeli wszystkim formularzom głównym w naszych programach nadajemy nazwę Form1. Dlatego w przykładzie posłużę się mutexem o nazwie MyAssMutex i formularzem o nazwie MyAss, czyli klasa będzie nosiła nazwę TMyAss.
Po modyfikacji źródło projektu powinno wyglądać mniej więcej tak:

Na koniec małe wyjaśnienie odnośnie Memo1 i plików tekstowych. Notatnik w Windows XP ma możliwość zapisywania plików tekstowych w kodowaniu Unicode, ale Memo1 nie potrafi prawidłowo interpretować takich plików. Memo rozpoznaje tylko kodowanie ANSII.
Jeszcze jedna informacja dla użytkowników środowiska Borland Developer Studio, jeżeli w tym środowisku nie działa wam komponent TRichEdit, to znaczy, że w systemie brakuje biblioteki Winspool.dll, trzeba ją więc skądś ściągnąć i skopiować do katalogu [...]\Windows\System32.

...powrót do menu. 

Wywoływanie nie modalnego okna komunikatu.

Chyba wszyscy wiedzą jak wywołać okno komunikatu i zapewne wszystkim jest wiadome, że takie okno zawsze jest wywoływane jako modalne, czyli dopóki nie zostanie zamknięte, to nie można się przemieszczać między innymi oknami w programie. Mamy na przykład program składający się z okna głównego i okna wtórnego (drugiego), jeżeli obydwa okna będą uruchomione, jako nie modalne, no to oczywiście można oczywiście się między nimi przemieszczać, jeżeli jednak w oknie głównym lub wtórnym wywołamy komunikat, czy to za pomocą funkcji ShowMessage, czy też Application->MessageBox, to wyskoczy nam okno komunikatu i nie będziemy mogli nic zrobić w żadnym innym oknie programu dopóki okno komunikatu nie zostanie zamknięte.
Istnieje jednak sposób na ominięcie tego, możemy wywołać okno komunikatu w taki sposób, że możliwe będzie przemieszczanie się pomiędzy innymi oknami w programie, nawet jeżeli okno komunikatu będzie otwarte. Sposób ten polega na wywołaniu funkcji MessageBox i przekazaniu jej jako pierwszego argumentu wartości NULL, gwoli wyjaśnienia, ten argument to uchwyt do okna pod które chcemy podpiąć komunikat, przekazując wartość NULL nie podpinamy tego komunikatu pod żadne okno, w ten sposób okno komunikatu nie blokuje innych okien programu.

Nie będę wyjaśniał co to znaczy MB_OK, MB_YESNOCANCEL, MB_ICONHAND itp... bo można o tym przeczytać w poradzie obsługa komunikatów.
Wywołanie okna komunikatu jako okno nie modalne, ma poważną wadę, jeżeli przejdziemy do innego okna w programie, to okno komunikatu zajedzie na dalszy plan, co może zaowocować tym, że zapomnimy je zamknąć, ale i temu można zaradzić wywołując to okno z parametrm MB_TOPMOST, można też wyrównać tekst w oknie komunikatu do prawej strony wywołując je z parametrem MB_RIGHT, domyślnie tekst jest wyrównywany do strony lewej, nie ma argumentu umożliwiającego wyśrodkowanie tekstu. Ciekawy efekt uzyskamy wywołując okno z parametrem MB_RTLREADING, który powoduje odwrócenie okna, czyli lewa strona staje się prawą, takie lustrzane odbicie okna komunikatu, jednak tekst nie ulega odwróceniu.

Blokada klawiatury i myszki.

W celu zablokowania klawiatury i myszki można posłużyć się funkcją BlockInput, która pobiera argument typu BOOL. Przekazując wartość TRUE blokujemy jednocześnie klawiaturę i myszkę, przekazując wartość FALSE wyłączamy blokadę. W celu użycia tej funkcji należy włączyć do projektu bibliotekę winable.h w sekcji include pliku nagłówkowego. Jeżeli okaże się, że funkcja nie działa prawidłowo lub wcale, to trzeba jeszcze włączyć do projektu poprzez menu Project | Add to project bibliotekę user32.lib, która powinna znajdować się w katalogu lib\psdk, np: C:\Program Files\Borland\CBuilder6\Lib\Psdk
 

#include "winable.h" //-------------------------------- void __fastcall TForm1::Button1Click(TObject *Sender) {  BlockInput(true); // włączenie blokady  Sleep(10000);     // wstrzymanie wykonywania kodu na 10 sekund  BlockInput(false); // wyłączenie blokady } //--------------------------------

W przedstawionym przykładzie umieściłem w zdarzeniu OnClick przycisku Button1 jednocześnie kod blokujący i odblokowujący po 10 sekundach, a to dlatego, że po włączeniu blokady komputer nie reaguje ani na klawiaturę, ani na myszkę.
Jeżeli zablokujemy myszkę i klawiaturę to nie będziemy mieli możliwości wywołania w programie funkcji odblokowującej, dlatego trzeba postępować z tym ostrożnie, gdyż w przypadku zablokowania jedyne co pozostaje to restart systemu, dlatego używasz tego kodu na własną odpowiedzialność.

Zmiana kursorów myszy dla całego systemu.

Zmiany kursorów myszki można dokonać w Aplecie Mysz Panelu sterowania, ale to nie sztuka. Możliwa jest zmiana  zmiana kursorów z poziomu własnego programu poprzez modyfikację rejestru i wysłanie do systemu polecenia zaktualizowania kursorów myszy za pomocą funkcji SystemParametersInfo.
Zadanie jest banalnie proste w realizacji, na przykładzie pokażę jak zmienić kursor wskazujący (strzałka - Arrow) na własny kursor animowany, zaznaczam od razu, że przy zmianie kursorów dla całego systemu, trzeba użyć kursora znajdującego się gdzieś na dysku twardym, a nie w zasobach programu. Zanim przystąpimy do programowania trzeba przygotować sobie jakiś kursor zwykły lub animowany, ja posłużę się kursorem rainbow.ani, który u mnie znajduje się na dysku C: w katalogu Windows\Cursors. Użycie klasy TRegistry wymaga włączenia do projektu w sekcji include biblioteki Registry.hpp.
 

#include <Registry.hpp> //-------------------------------- void __fastcall TForm1::Button1Click(TObject *Sender) {  String cursor = "C:\\WINDOWS\\Cursors\\rainbow.ani";  TRegistry *Rejestr = new TRegistry();  Rejestr->RootKey = HKEY_CURRENT_USER;  Rejestr->OpenKey("Control Panel\\Cursors", true);  Rejestr->WriteString("Arrow", cursor); // tutaj następuje zmiana wybranego kursora  Rejestr->Free();    SystemParametersInfo(SPI_SETCURSORS, 0, NULL, NULL); // aktualizacja kursorów } //--------------------------------

Jak widać na przykładzie kursor strzałki w rejestrze to wartość ciągu o nazwie Arrow, chcąc zmienić inny kursor wystarczy tylko zmienić wartość ciągu. Niżej przedstawiam listę możliwych wartości:
Wybór normalny                       -    Arrow               

Wybór pomocy                         -    Help             
Praca w tle                               -    AppStarting  

Zajęty                                       -    Wait             

Wybór precyzyjny                     -    Crosshair     

Wybór tekstowy                       -    IBeam (iBeam)

Pismo ręczne                            -    NWPen         

Niedostępny                             -    No                

Zmiana wymiaru pionowego    -    SizeNS          

Zmiana wymiaru poziomego    -    SizeWE         

Zmiana wym. po przekątnej 1  -   SizeNWSE     

Zmiana wym. po przekątnej 2  -   SizeNESW     

Przenieś                                   -    SizeAll          

Wybór alternatywny                 -    UppArrow     

Wybór łącza                              -    Hand           
 

Uruchamianie okna Mój komputer.

Z uruchomieniem okna Mój komputer jest ten problem, że nie istnieje do niego żadna ścieżka dostępu. W przypadku np. Panelu sterowania wystarczy wywołać program Control.exe, ale Mój komputer to nie jest program, lecz miejsce w rejestrze systemowym.
Uruchomienie okna Mo komputer opiera się na pobraniu ścieżki dostępu do katalogu specjalnego CSIDL_DRIVES i przepisania jej do listy PIDL (item identifier list), a potem to już wystarczy wywołać funkcję SHELLEXECUTEINFO:
 

//-------------------------------- void __fastcall TForm1::Button1Click(TObject *Sender) {  LPITEMIDLIST ppidl;  LPMALLOC pShellMalloc;  if(SUCCEEDED(SHGetMalloc(&pShellMalloc)))  {   SHGetSpecialFolderLocation(Handle, CSIDL_DRIVES, &ppidl);   SHELLEXECUTEINFO ShExecInfo;   ShExecInfo.cbSize = sizeof(ShExecInfo);   ShExecInfo.fMask = SEE_MASK_IDLIST;   ShExecInfo.hwnd = Handle;   ShExecInfo.lpVerb = NULL;   ShExecInfo.lpFile = NULL;   ShExecInfo.lpParameters = NULL;   ShExecInfo.lpDirectory = NULL;   ShExecInfo.nShow = SW_SHOWNORMAL;   ShExecInfo.hInstApp = NULL;   ShExecInfo.lpIDList = ppidl;   ShellExecuteEx(&ShExecInfo);  }  pShellMalloc->Free(ppidl);  pShellMalloc->Release(); } //--------------------------------

...powrót do menu. 

Sprawdzanie i opróżnianie kosza.

W celu sprawdzenia aktualnego rozmiaru kosza, czyli sprawdzenia jakie rozmiary mają w sumie wszystkie pliki w koszu oraz sprawdzenia ile jest tych plików można posłużyć się funkcją SHQueryRecycleBin, która poprzez strukturę SHQUERYRBINFO zwraca właśnie aktualny rozmiar kosza (i64Size) i liczbę plików w koszu. Funkcja SHQueryRecycleBin pobiera dwa argumenty pierwszy to ścieżka dostępu do kosza, który chcemy sprawdzić np. c:\recycler, co ciekawe, jeżeli zamiast pełnej ścieżki dostępu podamy tylko literę dysku (np. c:) na którym ten kosz się znajduje, to funkcja sama ten kosz odnajdzie. Jeżeli mamy kilka koszy i chcemy sprawdzić jaki jest rozmiar wszystkich koszy i ile jest plików we wszystkich koszach to zamiast podawać ścieżkę dostępu do wybranego kosza, podajemy wartość NULL. Drugi argument to adres do struktury SHQUERYRBINFO, która zwraca nam te dane:
 

//-------------------------------- void __fastcall TForm1::Button1Click(TObject *Sender) {  SHQUERYRBINFO shqi;  shqi.cbSize = sizeof(SHQUERYRBINFO);  SHQueryRecycleBin("c:\\recycler", &shqi); // dla wszystkich koszy: SHQueryRecycleBin(NULL, &shqi);  Label1->Caption = "Rozmiar: " + (String)(shqi.i64Size/1024) + " KB; Liczba plików: " + (String)shqi.i64NumItems; } //--------------------------------

W celu opróżnienia kosza można posłużyć się funkcją SHEmptyRecycleBin, która pobiera trzy argumenty. Pierwszy to uchwyt do okna, do którego chcemy przypisać okno dialogowe opróżniania kosza, czyli można tutaj przekazać uchwyt do okna naszego programu (this->Handle), ale równie dobrze można przekazać wartość NULL, czyli bez uchwytu. Drugi argument to ścieżka dostępu do wybranego kosza, zasada jest tutaj dokładnie taka sama jak w przypadku powyższej funkcji SHQueryRecycleBin, podanie wartości NULL sprawi, że opróżnione zostaną wszystkie kosze. Trzeci argument to flaga określająca jak wizualowany będzie proces opróżniania i dostępne są trzy parametry:

SHERB_NOCONFIRMATION    -    Okno dialogowe opróżniania kosza, nie będzie wyświetlane
SHERB_NOPROGRESSUI        -    Pasek postępu opróżniania kosza (ProgressBar) w oknie dialogowym opróżniania kosza nie będzie wyświetlany
SHERB_NOSOUND                 -    Nie będzie odtwarzany dźwięk opróżnienia kosza (ma znaczenie tylko jeżeli w aplecie Dźwięki został przypisany dźwięk dla kosza).
 

//-------------------------------- void __fastcall TForm1::Button1Click(TObject *Sender) {  SHEmptyRecycleBin(NULL, "c:\\recycler", SHERB_NOCONFIRMATION); // dla wszystkich koszy: SHEmptyRecycleBin(NULL, NULL, SHERB_NOCONFIRMATION); } //--------------------------------

Jeżeli chcemy wyświetlić listę plików w koszu, to postępujemy z katalogiem RECYCLER dokładnie tak samo jak z każdym innym, czyli trzeba się tutaj posłużyć funkcją wyszukiwania folderów, podfolderów i plików, gdyż nie ma na to odrębnej funkcji.